Cypriot Turks' Cleansing 1964 -1974, ECHR Verdict on Cyprus and Bülent Ecevit (Updated)

UPDATE of May 25, 2014:

Bülent Ecevit and ECHR Conviction

with my deepest respect 

Bülent Ecevit served as prime minister of Turkey in 1974, 1977, 1978–79, and 1999–2002 [2]. He authorized Turkey’s military intervention in Cyprus after the Greek-led coup on that island on July 20, 1974 to protect its Turkish minority. His action brought about the fall of the Greek Cypriot rebel government, and, indirectly, the fall of the junta in Greece [3]. 

John Shaw's interview with Ecevit in 1974 published in the Time started as follows:

Pigeon logo symbolizing PEACE

"He wouldn't even kill an ant," was the way Turks described Bülent Ecevit, 49, their Premier. His biographer called him a "romantic, artistic, even mystical man." The son of a respected painter, ... and a poet in his own right. In fact, one of his poems is about the ambivalent attraction between Greeks and Turks: "No matter that we are not of the same racial blood;/ The wild spirit flowing in our veins is the same./ We have cursed each other;/ And have been bloodily knived;/ But there is still a love within us."

Poster Expressing Gratitude

In this interview Ecevit gave his views on the Cyprus War stating that Turkey's main concern was the large Turkish community [119,000]. He said "It is our moral responsibility to help when needed. The Greeks had been violating Cyprus agreements for a decade by illegally shipping in troops and military equipment. In the crises of 1964 and 1967, when Turkish Cypriots were being massacred, we wanted to go in and help, but our allies put obstacles in our way. Thus we hesitated. This time we knew we could not delay. If we did, then everything would have been lost for all Cypriots. The independent state of Cyprus would have ended, and de facto enosis [union with Greece] would have occurred. ... We limited our objectives to providing security and to restoring the constitutional status of Cyprus. ... we have learned from dire experience over the years that our military presence is necessary if we are to contribute to establishing constitutional order in Cyprus as well as maintaining the safety of the Turkish Cypriots [1]".

Wife Rahşan Hanım serving tea herself

Encyclopedia Britannica offers a list of his literary work and political writings:

Among Ecevit’s literary works are a Turkish translation (1941) of Rabindranath Tagore’s song poems, Gītāñjalī, and a translation (1963) of T.S. Eliot’s play The Cocktail Party. A book of his original poetry, Bir şeyler olacak yarın (“Things Will Happen Tomorrow”), was published in 2005. His political writings include Ortanin solu (1966; “Left of Centre”), Bu düzen değişmelidir (1968; “The System Must Change”), Atatürk ve devrimcilik (1970; “Atatürk and Revolution”), Demokratik sol(1974; “Democratic Left”), and Işçi-köylü elele (1976; “Workers and Peasants Together”) [2].

With villagers

In home politics he cared deeply for workers and rural people dealing with agriculture and wanted to materialize a land reform in Southern Eastern Anatolia to give an end to tribal primitive structure causing people to be suppressed and exploited by tribal aghas. Strong opposition caused him fail. If he were successful we would probably do not have terror issues which we have been fighting against for long years in this region.

When there was an accident in a mine Ecevit joined the rescue team and worked in the mine for four days. He wanted these four days to be recorded as leave and cut from the salary he was receiving as Prime Minister. Soma Coal Mine Tragedy of May 13 caused his approach to a mine accident to be remembered. 

In 1967 in an interview for the student exchange program of the American Field Service to go to the US, I was asked about Cyprus issue. I could not give a satisfactory answer immediately. The interviewers stayed in quite long and I waited in the corridor to hear their decision. However, while I was waiting for them to emerge from the door I had remembered Zurich and Geneva Treaties which arranged our position as a guarantor of Cypriot Turks. As soon as they appeared I asked if my answer concerning Cyprus should had been Zurich and Geneva Treaties. They looked at each other and then at me and said they wished I had said that during the interview. They told me that they hesitated a lot but their final decision had turned to be negative unfortunately. I wonder if ECHR judges remember these treaties.

Professor Atun cries out for a solution to the deadlock created by Cypriot Greek Courts, delaying verdicts on the cases opened by Cypriot Turks demanding indemnity for their properties in Southern Cyprus so that they can't apply to ECHR. He also reminds us about the Ortega Report and Statute Of Forces Agreement (S.O.F.A.)[5]. Why European countries pressing so much on Turkey don't put pressure on them to process these cases? 5.500 houses belonging to Turks have been distributed to Greek immigrants, 8.000 houses have been built on land belonging to Turks and 3.500 shops and restaurants belonging to Turks are run by Greeks [6]. Where is justice? When will those seeking justice for Greeks also seek justice for Turks who were subject to ethnic cleansing?

Sources

1) Ecevit: The Poet Premier. (1974). Time, 104(7), 31.

2) Ecevit, Bülent. (2013). Encyclopædia Britannica

3) Bülent Ecevit. (2013). Columbia Electronic Encyclopedia, 6th Edition, 1

4) Türk, Mehmet. Toprak reformu PKK'yı bitirir [Land reform finishes PKK]. Milliyet. http://www.milliyet.com.tr/1997/08/27/haber/toprak.html

5) Atun, Ata. AİHM’nin Yüzkarası Karar. Politika Dergisi. 21.05.2014. http://www.politikadergisi.com/makale/aihm%E2%80%99nin-yuzkarasi-karari

6) Yaşın, Gözde Kılıç. AİHM Kararına İtiraz. 14.05.2014. 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü. http://www.21yyte.org/tr/arastirma/balkanlar-ve-kibris-arastirmalari-merkezi/2014/05/14/7596/aihm-kararina-itiraz

For those who know Turkish I suggest Ecevit's translation of Tagore's Gitanjali and his poem Uyum [Harmony]

tanımadığım nice insan tanıttın 

nice evde bana da verdin bir köşe

uzağı yakına çevirensin

yabancıyı kardeşe...

Tagore, R. Gitanjali'den. Çeviren Bülent Ecevit. http://siir.gen.tr/siir/r/rabindranath_tagore/gitanjaliden.htm

Siyasetin Şairi Karaoğlan : Tagore ile tanışma. Hürriyet. http://dosyalar.hurriyet.com.tr/ecevit/tagore.asp

Merhum Bülent Ecevit’i ölümünün 7.yılında saygıyla, rahmetle ve şükranla anıyoruz. Beykoz Olay. 05.11.2013.
http://www.beykozolay.net/merhum-bulent-eceviti-olumunun-7-yilinda-saygiyla-rahmetle-ve-sukranla-aniyorum.html

==========================
Post of May 13:

This is a topical blog on Armenian -Turkish conflict but today I feel obliged to post on Cyprus verdict of ECHR. I am in no position to judge the verdict since I am not a lawyer but my heart is aching. I am old enough to remember atrocities and killings perpetrated on Cypriot Turks by Greek terrorists led by Makarios in 1964 and sight of ferociously killed Turks in newspapers  of 1974 are still  in front of my eyes  very vividly. Turkey was not willing to intervene if atrocities and killings could be stopped and a solution to the conflict could be found. But it came to such a point that it was not possible to allow Greeks to kill any more Turks.

TORTURE, KILL; OBLIGE INTERVENTION AND GET AWARDED BY COMPENSATION!

That's what has  happened 

I haven't got time to translate the extracts and headlines below at the moment and will try later. However figures, dates and news agency names don't need translation 

• “Kıbrıs’ta Rumlarca insanlık dışı katledilen ve gömülen insanlar vardır. Bana geldikleri –Papaz Papatsestos– ilk günü hatırlıyorum;

– “Peder bazı cenazelerimiz var” dediler. Aradan bir saat geçti, bir kamyon geldi. Tam 77 Türk vardı öldürülmüş. Hepsini bir çukura gömdükten sonra da küçük haçlar getirerek üzerlerine bazı isimler yazdılar. Topu topu yedi haç” (Bizim Anadolu Gazetesi, 26 Temmuz 1974).

• Almanya’nın sesi radyosunda 30 Temmuz 1974’te müşahedelerine dayanarak bir konuşma yapan Ingrid Hebil; 

– “İnsan aklı, Yunanlıların Kıbrıs’ta yaptığı bu cellatlığı asla kabul edemez. Türk evlerine giren Yunan–Rum Milli Muhafızları kadın ve çocuklar üzerine mermi yağdırıyor, büyükleri boğazlıyor ve yakaladıkları Türk kadınlarının hepsinin ırzlarına geçiyorlardı.” 

• Francesoir Gazetesi muhabiri, gazetesinin 24.7.1974 tarihli nüshasında gördüklerini anlatan uzun bir makale yazmış ve burada, şu sözleri ifade etmiştir: 

– “Son derece utandırıcı olan hadiseleri bizzat gördüm. Rumlar Türk camilerini yaktılar ve Magosa civarındaki köylerde bulunan Türk evlerini ateşe verdiler. Silahsız ve müdafaasız Türk köylüleri Rum çapulcular tarafından ihdas edilen korkunç bir vahşet havası içinde yaşamaktadırlar. Ellerinde bazukalar olan Rumlar, Türk köylerinde büyük katliamlara sebep olmaktadırlar. Rumların bu hareketleri insanlık namına utanç vericidir:”

• Washington Post Gazetesi muhabiri, gazetesine gönderdiği 30.7.1974 tarihinde yayınlanan haberinde;

– “Larnaka yakınında Alaminos Köyü’nde 25 ila 55 yaşları arasında ondört Türk öldürülmüş, cesetleri buldozer ile açılan bir çukura doldurulmuştur. Limasol yakınında küçük bir Türk köyüne Rumlar tarafından yapılan bir baskın sonucunda ikiyüz kişiden otuzaltısı öldürülmüştür. Rumlar, Türk kuvvetleri gelinceye kadar, çok Türk öldürmeleri için emir aldıklarını söylemektedirler” demektedir. 

• Sun Gazetesi'nin muhabiri Johnakas, gazetesinin 30 Eylül 1974 tarihli nüshasında müşahedesine istinaden şunları yazmıştır:

– “Murat Ağa Köyünün Türk sakinleri 16 Ağustos’ta kamilen katledilmişlerdir. Bunların ekserisi kadın, çocuk ve ihtiyarlardır. Bunlar Türk taarruzunun ikinci gününde üniformasız komşu köylerdeki Rumlar tarafından öldürülmüşlerdir. Cesetler 1 metre kadar derinlikteki çukurlara doldurulmuştur. Çukurlar, öldürülmeden evvel bu zavallılara kazdırılmış.”

• BM Barış Gücü Kıbrıs Temsilcisi Lars Hakanson; raporunda, Atlılar Köyü’nde yapılan katliamı şu satırlarla anlatmaktadır:

– “Ömrüm boyunca böyle bir facia ve böyle bir barbarlıkla asla karşılaşmadım. Hayatımda böyle bir şey görmedim.

• “Newyork Times muhabiri, 1 Ağustos 1974 tarihli haberinde:

– “Serdarlı ve Gönendere köylerindeki Türk evleri yakıldı, yıkıldı. Yağma edildi. Hayvanlar Rumlar tarafından çalındı. 

• “A.P. Ajans muhabiri de aynı tarihli Newyork Times Gazatesi’nde yer alan haberinde:

– “Murat Ağa Köyü dışında 20’den fazla Kıbrıslı Türk kadını, erkek ve çocuğunun gömüldüğü toplu bir mezar açılmıştır” demektedir. 

• CBS Televizyonu (ABD) muhabiri de görgüsüne istinaden şu beyanda bulunmuştur.

– “Lefkoşa’da bir çöplükte 88 Kıbrıslı Türkün cesedi bulunmuştur. Bu cesetler Rum ve Yunanlılarca kurşunla delik deşik edilerek öldürülmüş ve öldürülmeden önce tellerle bağlanmış. Cesetlerden kimisinin başı, gövdesinden koparılmış” denilmiştir.

• ABD, UPİ Ajansı Kıbrıs Muhabiri, Görgü Tanığı: (24.7.1974)

– "Yunanlılar, Limasol'da bir çok kadın ve çocuğu öldürdü. Yol üstünde 20 çocuk cesedi gördüm. Yunanlı askerler evlerine girip kadın öldürmek için akbabalar gibi beklemektedirler."

• France Soir Gazetesi Muhabiri, Görgü Tanığı: (24.7.1974)

– "Son derece utandırıcı olayları kendi gözlerimle gördüm. Rumlar Türk camilerini yaktılar ve Mağusa civarındaki köylerde bulunan Türk evlerini ateşe verdiler. Silahı ve savunması olmayan Türk köyleri Rum çapulcular tarafından yaratılmış vahşet havası içinde yaşamaktadırlar... Ellerinde bazukaları olan Rumlar, Türk köylerinde büyük kargaşalıklara sebep olmaktadırlar. Rumlar'ın bu hareketleri insanlık namına utanç vericidir."

• Almanya'nın Sesi: (30.7. 1974)

"İnsan aklı Rum katliamını anlayamaz. Mağusa Bölgesinin etrafındaki köylerde Rum Milli Muhafız askerleri akıl almaz şekilde vahşilik örnekleri gösterisi yaptılar. Türk köylerine girerek, merhametsizce kadın ve çocukları kurşun yağmuruna tuttular. Bir Türk'ün boğazını kestiler."

• London Times: (22.7.l974)

– "Binlerce Türk rehine olarak tutulmaktadır. Türk kadınlarının ırzına geçildi ve Türk çocukları yollarda öldürüldü. Limasol'da Türk tarafı yakıldı. Olaylar Kıbrıs Rumları tarafından teyit edildi."

• ABD,UPI Ajansı muhabiri, Görgü Tanığı: (23.7.1974)

– "Rum askerleri etrafa ateş saçıyordu. Bir eve girdim Rumlar bir Türk kadınına tecavüz ediyorlardı. Gözlerimi kapadım, kaçtım."

• Varşova Radyosu: (23.7. 1974)

– "Yunan subayları yönetimindeki Lefke ve Baf’ta Türk halkına yapılan kanlı saldırı ve vahşeti bütün dünya lanetlemektedir."

• David Lancashinge, AP Ajansı Muhabiri, Görgü Tanığı: (1.8.1974)

– "Muratağa köyü dışında 20'den fazla Kıbrıslı Türk erkek, kadın ve çocuğun bulunduğu toplu bir mezar açılmıştır. Bu, Kıbrıs'taki harbin bitiminden bu yana tespit edilen sivillere karşı yapılmış en büyük mezalimlerden biridir."

• İngiliz Sun Gazetesi Muhabiri, Görgü Tanığı: (3.9.1974)

– "Muratağa faciasını gördüm. Bu çeşit vahşi hareketlerin yorumlaması çok değişik oluyor. Ancak, Muratağa'da vahşice bir cinayetin işlendiğinden başka ne söylenebilir? Rumlar ile Yunanlıların yaptıkları bir alçaklıktır."

• Die Welth Gazetesi Muhabiri, Görgü Tanığı: (26.7.1974)

– "Limasol'da Rum Muhafız Gücü askerleri bir köpek sürüsü gibi Türk köylerine baskınlar düzenleyerek, katliam yapmışlardır. Bu olaylar insanlık dışıdır."

• Bild Gazetesi Muhabiri, Görgü Tanığı: (26.7. 1974)

– "Rumlar Türk köylerine kana susamış caniler gibi baskınlar yaparak sivil halkı feci şekilde öldürdüler."

• Die Zelt Gazetesi Muhabiri, Görgü Tanığı: (19.8.1974)

– "Rum ve Yunanlılar Baf ve Mağusa'da darbe aleyhtarı Rumlara ve Türklere karşı katliama girişmişlerdir."

• Cunnar Hilson Expressen Gazetesi Muhabiri, Görgü Tanığı: (11.2.1974)

– "Muratağa, Yunan askerleri ile Kıbrıslı Rumların geçen Ağustos'ta 83 Türk erkek, kadın ve çocuğu öldürdükleri katliam köyünde bugün sadece 15 kişi yaşıyor. Muratağa'da kalan 15 kişi için artık hayat yok. Onların yaraları öyle kolay kapanacak gibi değil."

• Kurt Lariken, Die Welt Gazetesi Muhabiri, Görgü Tanığı: (24.7. 1974)

– "Rum ulusal birlikleri Türk köy ve kasabalarda kadın, çoluk, çocuk bütün sivil halkı gaddarca öldürüyorlardı."

• The Washington Post: (13.7.l974)

"Limasol'a yakın bir köye Rumlar tarafından yapılan bir saldırı neticesinde 200 kişilik nüfusun 36'sı öldürüldü. Rumlar Türk ordusu vasıl olmadan önce Türk köylerinin sakinlerini öldürmek emri aldıklarını söylediler." 

• AFB Ajansı muhabiri Bernord Nikolas, ajansının 20.8.1974 tarihli bülteninde:

– “Atlılar Köyü’nde bir çukura doldurulmuş, Rumlar’ca katledilen Türklere ait cesetler çıkarılmıştır".

• Ekspressen Gazetesi (İsveç) muhabiri Gunnar Hislon, 22.11.1974 tarihli gazetesinde:

– "Muratağa Köyü, Yunan askerleri ve Rumların geçen Ağustos’ta 83 Türkün erkek, kadın ve çocuk olarak katledildiği bir köydür. Bugün burada 15 kişi yaşamaktadır". 

İsterseniz bir de Rum müşahid zikredelim… Aligis adındaki bu Rum, Almanya’nın Sesi Radyosu’nda 24.7.1974 tarihinde şunları söylemiştir:

– “Limasol’daydım. Bir mektebe sığınmış 14 Türk vardı. Rum Milli Muhafızları, mektebi kuşattılar. Türkler teslim oldu. Rumlar, hepsini birer birer kurşunlayıp katliam etmişlerdir”.

Sources

Kıbrıs ve Akristaş Planı. http://oguzkoroglu.com/index.php?sid=a_page&id=5&t=0

Türklere karşı soykırımlar. Düşler Forum. http://www.duslerforum.org/turklere-karsi-yapilan-soykirimlar-arsiv-niteliginde-konu-t378334p2.html?s=c7a3bccb3a1ce91aa457503a6f4d9c5e&

Düşler Forum's some sources are as follows:

Çay, Abdulhaluk Mehmet. Kıbrıs'ta Kanlı Noel-1963. Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara 1989.

Aydın Olgun, Kıbrıs'ın Anatomisi, Dört Devir, Dört Lider. Ankara 1975. s. 23; Halil Fikret Alasya. Tarihte Kıbrıs s. 221; Pierre Oberling, s. 69.

TAK, Özel Sayı: 1/89.